Gecenin şiddeti gündüzünden belliydi. Gözgöze gelinen her an; sorulacak hesapları getirmişti akıllara. Bileniyordu ikiside. Neredesi, ne zamanı, nedeni, nasılı..Herşey tek tek ortaya dökülecek ve tekrar toplanacaktı. İsyan edecek, haykıracak, hakkını isteyecekti herkes. Ve sonunda uzlaşı. Gece böyle bitecekti. Sonucu barış olan savaşa aşinaydı iki bedende...
Ne gecesi olum delirdiniz mi ya? Ben gece gece böyle hadiselerden çok tırsarım. Gerilmiydi, tartışmasıydı,duygusalıydı falan.. Hemen kaçarım. "Evden aradılar acilmiş" yada "Hacı son 25A kalkmadan...eheheh" der durağa koşarım. Değil manita babam gelse tutamaz beni. Hem ne o öyle yağmurlu havada bomboş sokakta banklarda falan... Gece markete inmeyen adamım ben korkudan, eski aşklarım gelip hesap sorsa altıma ederim
4 yorum:
yazının başlarını okuyunca dedim edebi mi takılıyor artık. ama sonra idrak ettim. ehehe
ehehhe o kısmı da ben yazdım ha, deneysel oldu
ooo naber dostoyevski o halde. doğru mu yazdım? =D
aynen dostoyevski, sevdiğimiz takip ettiğimiz bi abimizdir :D
Yorum Gönder