"Peki neden bizim şirketimiz?"Hiç böyle bi soruya maruz kalmadım, bu tarz soruları soracak kadar kurumsal şirketler ve şirket kişileri ile işim olmadı. Zaten "şirket" kelimesi beni her daim ayar etmiştir. "Şirkette misin, şirkete geldim, şirketten arkadaşlar, şirketten aradılar vs vs".. Böyle kalıptan çıkmış gibi düz, kravatlı, takım elbiseli adam dialoğu lan şirket dialogları. Kasıntı, "metropol insanıyız ya yoğunuz, koşuşturuyoruz, aman ne kadar kurumsalız ne de önemliyiz" tavırlarında adamlar canlanıveriyor gözümde.
Şimdi bu çalıştığım işletmede (ki bu işletme de resmi olarak şirket ama sanayide bi dükkanız biz) kendimi geliştirirsem (neye göre kime göre) muhtemelen o iğrendiğim şirket insanlarından biri olacağım. Şimdilik arayan sorana "abi" diyebiliyorum fakat bi level atladığımda min. "bey" den açıcaz kapıyı "efendim" ler "emredersiniz"ler havada uçuşacak.
Yok dayı yok.
"Enseye tarak g.te parmak" sektörlere yelken açıyorum tez zamanda.
2 yorum:
Açma reis açma. Haftasonu görüşelim de anlatayım ne olup bittiğini. Aman gözünü seveyim memur olcaksın bu dünyada en güzeli..
Olum dur tam tavıma geldim ben istifa edip açılıyorum piyasaya.. Neyse görüşelim de anlat, meraktayım.
Yorum Gönder