Sıradan zamanların kıymetini bilmeyen insanlarla mücadelem. Sürekli arayış içinde olan, yerinde duramayan, memnuniyetsiz insanlara lanet olsun (nalet diyen de var). Her fırsatta bir sınıf dolusu liselinin gözleri önünde gaddar bir müdür yardımcısı edası ile rencide edesim var bunları.
Her dakika başında özel anlar kovalayan insanlar, ölene değin o özel anları yaşayamasın, yaşamaya yaklaştıkları anda büyük hayal kırıklıkları ile karşılaşsın isterim. Hayatını sürekli lüks ve ekstrem durumlarla taçlandırmaya çalışan herkesin en derin can sıkıntılarının pençesinde sürüm sürüm sürünmesini dilerim.
Savaşım doyumsuz insanlarla.
Bir nesil öncesi köyden gelen peynirle tereyağıyla mutlu olurken, amca oğlundan kalma 2 beden büyük adidasla havalara uçarken, bir nesil sonrası bu denli teknoloji manyağı, bu denli trend delisi, bu denli popüler kültür budalası olmamalı. Bu bir nesil olmamalı, bu bir dönem bu bir akım değil. Bu düpedüz yozluk..
Sıkıntı var.
4 yorum:
Doğru, son paragraf dosdoğru.
Küçük yaşlarından itibaren küçük şeylerle mutlu olmamaya alıştırılan bir nesil geliyor. Her istedikleri oluyor, olmazsa da şımarıkça tavırlar içinde bir şekilde oldurmanın yolunu buluyorlar.
Ben küçükken annem bana bir oyuncak alırdı da kırk gün sevinirdim, şimdi sevinmenin bir teşekkür etmenin bile öğretilmediği bu tipler her geçen gün gelişen teknolojinin tutsağı olmuşlar. Ellerinde akıllı telefonlar anasını satayım japon bebeler gibi bıkbıkbık.
Zaten uyuzdum iyice sinirlendim yoz köpekler!
Allah razı olsun yahu, bu konularda bana katılım gösterilince çok mutlu oluyorum, şu zamanın akışına "lan noluyor?" diyebilen yanılmamış kişiler sevindiriyor..
Ayriyetten kısa öykü bekliyoruz.
Servet değil belki de yeni öyküm geldi abim, sarayım? (Kafayı bir toplayayım)
Derle topla, biz buralardayız.
Yorum Gönder