Tuana

 

Kızlı erkekli her bireyinin sarı saçlı olduğu gruba tüm hünerlerini sergiliyordu tezgahtar. "Şunu şöyle yaptım bunu böyle işledim onu da şuradan doladım" gibisinden şeyler anlatıyor olmalıydı. Bu esnada şakalaşıyor, kalın boncuklu rengarenk kolyeleri tursitlerin boynuna geçirip "its fani mits fani ahahahah" gibi şeyler söyleyip kahkahalar atıyordu. Sarı kafalar yeterince sesli harf ile güldükten sonra ceplerinden çıkardıları paralardan bi miktar verdiler bu kirli suratlı sırıtkan tezgahtara. Bi kaç parça bişey alıp uzaklaştılar.. Meraklanmış ve neşelenmiştim açıkçası. Bu sıcakkanlı Anadolulu şu soluk benizli sarı kafaları o kadar eğlendirdiğine göre ben gibi bir vatandaşını gülmekten işetirdi heralde. Hem bozukluklarım da vardı, icabında alırdım bi kolye bi bileklik falan, sevindirirdim garibi..

-Abi selamınaleyküm
-Aleykümselam buyur.
-Ne güzel kolyeler nası yabıyonuz bunları ya eheheh
-Kardeş alıcan mı, almıycaksan kapama tezgahın önünü
-Alırım abi niye almayayım doluycan mı şunlardan boynuma ehehe bak şunu bi versene şu renkli olanı
-Ya siktir git deli midir nedir, uza ulan kapama mekanı
-Ama abi az önce almanlara turislere falan şaka..
-La yürü..!

Daha 5 dakika önce "mutlu bir takım insanlar" tablosuna bakıp gülümsüyordum. Güzel bir deniz manzarası, zengin tekneleri, önümden geçen memnuniyet dolu yüzler.. Şu an azarlanmış, kalbi kırılmış, terlikli bir insanım. Az önce de terlikliydim ama bir anda herkesin aslında çorap olmaksızın ayakkabı giydiğini farkediyorum. Pazar malı sıfır yaka tshirt giyen de pek yok gibi... Ulan penye şort var götümde millet kot giymiş. O ne lan cep telefonu mu o? Şu kalenin dibindeki mekanda yemek yiyen orospu çocukları neden böyle bağırarak gülüşüyor. Oha arabaya bak lan..Anansıkiiii! Eziliyodum...

Daha 10 dakika önce 14 Temmuz 1993 bana göz kırpıyordu.. Gün batımıyla beraber arkadaki dondurmacıdan gelen; Levent Yüksel-Tuana...Güzel şeyler olabilirdi.

Hava karardı ulan eve döneyim.

http://fizy.com/#s/1ajfx1